Woutertje Pieterseprijs 2001 | Luchs des Monats 2007, Duitsland | Die Besten Sieben 2007, Duitsland | Jugendbuch des Monats vom Deutschen Akademie 2007

‘Met opmerkingsgave, verbeelding en stijl is het mooi liedjes fluiten – dat laat Moeyaert met Broere zien. Hij bewijst zonder twijfel dat ook een gelukkige kindertijd een goudmijn kan zijn voor een schrijver.’
[Arjan Peeters, De Volkskrant]

‘Zijn verbluffend eenvoudige taalgebruik is bedrieglijk. Achter de meest simpele zin gaat een hele intrigerende wereld schuil.’
[Renate van der Zee, HP/De Tijd]

‘Bart Moeyaert maakt literatuur van zijn familie.’
[Martine Cuyt, Gazet van Antwerpen]

‘Och, laat ik ophouden. Zoveel plezier als ik beleefde aan Broere, dat laat zich niet uitleggen.’
[Koen Eykhout, De Limburger]

‘Buitengewoon subtiel, impliciet, geraffineerd geschreven en gecomponeerd. Ik krijg er een warm geluksgevoel van.’
[Hanneke Groenteman in De Plantage]

‘Dit is een boek dat je – net als de bundels van pakweg Raymond Carver – met mondjesmaat leest, om na elk verhaal in de verte te turen en jezelf te wentelen in de schatkamer van je kindertijd.’
[Kristof Tilkin, HUMO]

‘Broere is een collectie fijne miniatuurtjes.’
[Eva Berghmans, De Standaard der Letteren]

‘Argeloze luchtigheid en fijnzinnige geestigheden voeren de toon en een feestelijk gevoel van herkenning laat elke lezer, jong of oud, tevreden nagenieten.’
[Annemie Leysen, De Morgen]

‘De verhalen zijn kort, krachtig, en vanwege die spankracht lees je ze achter elkaar uit.’
[Aukje Holtrop, Vrij Nederland]

‘Moeyaert manipuleert meesterlijk. (…) Broere is een rijk boek, dat op allerlei niveaus genoten kan worden.’
[Judith Eisselin, NRC Handelsblad]

‘Broere navertellen moet je alleen doen als je beter schrijft dan de schrijver.’
[Jan Smeekens, Provinciaal Zeeuwse Courant]

‘Je hoeft geen generatiegenoot te zijn om de prachtig geschreven verhalen te kunnen waarderen.’
[Daphne Meijer, Het Parool]

‘Dit zijn overtuigend nauwkeurige observaties van hoe mensen met elkaar omgaan, over wat het betekent kind te zijn, te groeien en volwassen te zijn, over de verschillende betekenissen van groot en klein zijn, van machtig en machteloos, en natuurlijk over de ervaring jong te zijn, erg jong, de jongste eigenlijk.’
[Katrien Vloeberghs, Leesidee Jeugdliteratuur]

‘Bart Moeyaert, die kan schrijven! Wat heb ik genoten van Broere.’
[Max Verbeek, Leesgoed]

‘Er bestaat geen twijfel over: Broere is een prachtboek.’
Harm de Jonge, Nieuwsblad van het Noorden]

Aan de basis van Broere ligt een verzoek van Frank Albers en Bernard Dewulf, die aan het roer stonden van het Nieuw Wereldtijdschrift. Zij nodigden me uit om elke maand een stuk te schrijven. Ik leverde verhalen aan over mijn zes oudere broers, mijn ouders, mijn grootmoeder en mezelf. Vanuit het standpunt van mijn ongeveer negenjarige zelf beschrijf ik kleine gebeurtenissen uit mijn herinnering, of zoals ze door mijn familie worden naverteld. De verhalen vormen een geschiedenis van mijn — of beter: iedereens — kindertijd.

In het Koreaans kreeg Broere een nieuwe titel. Vrij vertaald: Als je niet naar school wil, stop dan uien onder je oksels.