Vandaag is de eenentwintigste druk van Duet met valse noten verschenen, het boek waarmee in 1983 — op 1 oktober 1983 om precies te zijn — alles voor mij begon.

Op dinsdag 9 april is in de reeks Privé-domein van uitgeverij De Arbeiderspers Een ander leven verschenen. Aan de hand van brieven, dagboekfragmenten, foto’s en herinneringen heb ik een beeld geschetst van de periode na mijn debuut in 1983 — mijn late coming of age (of hoe moeizaam de schrijver die ik ben is gaan samenvallen met de mens die ik ben). Ondertussen is het boek aan de vijfde druk toe.

In deze novelle uit 1929 vertelt een jongeman aan zijn vrouw waarom hij ineens per sé zijn hart wil volgen, en het met die keuze niet altijd even gemakkelijk heeft. De schrijfster van het boek, Marguerite Yourcenar, was zesentwintig toen ze het boek schreef. Lees Alexis voor aan een geliefde — zoals het mij werd voorgelezen, bijvoorbeeld, in bad. (Hoe dat was, lees je in Een ander leven.)

David Almond is één van de spannendste schrijvers van kinder- en jeugdliteratuur. Spannend als in: verrassend. Werkt sinds zijn debuut Skellig aan een eigenzinnig, divers oeuvre. Ik denk dat ik zowat alles van hem heb gelezen én in de kast heb staan.

Toen ik in het feestjaar van Hans Christian Andersen (2005, toen het 200 jaar geleden was dat Hans geboren was) door een Deense organisatie officieel werd geïnstalleerd als ambassador van Andersen, zag ik al snel in dat Andersen veel meer is dan een man van sprookjes (die in 130 talen zijn vertaald). Ik leerde hem kennen via zijn brieven en zijn dagboeken (een keuze uit de dagboeken verscheen bij De Arbeiderspers) en zijn roman De Improvisator. Ik reisde naar Odense (de klemtoon valt op de o, en er komen twee doffe e’s achteraan), waar zijn geboortehuis is omgebouwd tot een museum vol foto’s, manuscripten en de papieren silhouetten die Andersen heeft gemaakt, een bibliotheek en een aantal persoonlijk spullen. Zijn laarzen, bijvoorbeeld. En ook — ik wist niet wat ik zag — zijn valse tanden.

In het huis in Kalmthout — temidden van de bossen en de heide — laat ik mijn tweeëndertig stadsjaren achter me.
Het jaar 2023 is een jubileumjaar: veertig jaar geleden debuteerde ik met Duet met valse noten. Mijn veertig jaar schrijverschap wordt gevierd met een aantal feesten met lezers, een gloednieuwe editie van mijn debuut en Dat alles over liefde gaat, een keuze uit mijn poëzie door Ester Naomi Perquin. In april 2024 verschijnt in de reeks Privé-domein van uitgeverij De Arbeiderspers mijn tot hiertoe meest persoonlijke boek: Een ander leven.

Op 2 april 2019 wordt me de Astrid Lindgren Memorial Award 2019 toegekend voor mijn hele oeuvre. De officiële uitreiking van de Award vindt op 27 mei 2019 plaats in het Konserthuset in Stockholm, Zweden.
Een halfjaar later, nog voordat de hele wereld in de greep komt van het coronavirus, ruil ik samen met mijn partner Jonathan de stad Antwerpen in voor het groene Kalmthout, vlakbij de grens tussen Nederland en België.

In 2014 krijg ik van het Vlaams Fonds voor de Letteren en het Nederlands Letterenfonds het verzoek of ik artistiek intendant wil worden van het Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Voor dit grote project werk ik gedurende twee en een half jaar het complete concept uit. Samen met een sterk team breng ik het Nederlands taalgebied literair en cultureel in kaart, o.a. in het gastlandpaviljoen op de Messe.