De eerste vertaling die ik ooit maakte was van het boek Der neue Pinocchio van Christine Nöstlinger. Het boek deed bij verschijnen in 1988 in Duitsland stof opwaaien, omdat hervertellingen van Collodi’s Pinokkio doorgaans een hommage aan het origineel wilden zijn, maar dat had Nöstlinger niet voor ogen. Ze vond het moeilijk om zich met Pinokkio te vereenzelvigen, vooral omdat zijn opvoeding niet strookte met haar ideeëngoed. Ze slaagde erin om het oorspronkelijke verhaal trouw te blijven en toch haar persoonlijke pedagogische standpunt in te nemen.