In januari 1996 heb ik mijn zeventigjarige moeder verrast met een verjaardagscadeau. We gingen samen drie dagen naar Parijs. Met deze citytrip als leidraad heb ik in Een ander leven niet alleen een intiem portret van mijn moeder geschetst. Ik stelde ook vast hoe verbazend vaak Parijs in mijn leven is opgedoken, en hoe weinig ik mijn moeder over mijn leven heb verteld — maar ook hoe weinig vragen wij elkaar hebben gesteld. Aan de hand van brieven, foto’s, herinneringen en dagboekfragmenten vertel ik over mijn late coming of age — de zoekende periode na mijn vroege schrijversdebuut. Ik probeer antwoorden te vinden, onder andere op de vragen die ik mijn moeder in Parijs niet heb gesteld.
Omslagontwerp
Nico Richter / Kees KefkensBruutTAAL Regenboogboek van het jaar 2024 | Longlist Boekenbon Literatuurprijs 2024
“Een ander leven is een autobiografie over een bevrijding.” — jury BruutTAAL Regenboogboek 2024, 12 augustus 2024
“Een heerlijk boek om te lezen.” — Lotje IJzermans in VPRO Boeken, 2 april 2024
“Een ander leven is ontwapenend openhartig. Wat je eraan overhoudt, is het verlangen om bij die warmhartige, fijnzinnige man in de buurt te blijven en het boek van tijd tot tijd nog eens open te slaan, ook als je het al lang uit hebt, om je te laven aan de zachte weemoed die in de pagina’s woont. En aan de aanstekelijke levenslust die er als een goudader doorheen loopt.” — Jan Dertaelen in De Tijd, 13 april 2024
“Een aangrijpend portret van een intimistische en getalenteerde jongen die vooral snakt naar liefde en begrip.” —
“Zijn zinnen, ons geluk. […] De borrel die de melancholicus de dag doorhelpt.” — Jeroen Maris in HUMO, 30 april 2024
“Een ander leven is een liefdevol en eervol boek over zijn moeder, maar ook over hoe hij worstelde met zijn vader en met zijn eigen coming of age. Een prachtig boek.” —
“Fijnzinnig proza.” —
“Een ander leven is op talloze manieren te lezen: als het andere leven dat zijn moeder had kunnen leiden als haar vader niet zo vroeg was gestorven, of als ze geen zeven zonen op de wereld had gezet, als het leven dat zijn vader niet voor zijn zoon in gedachten had, als iets waar ook de zoon zelf zijn weg in moest vinden, als het leven dat de schrijver zijn lezers voorhoudt en altijd, onvermijdelijk ‘een ander leven’ is dan wat de schrijver écht leeft. In Een ander leven is het dat allemaal, en die veelzijdigheid getuigt van Moeyaerts buitengewone talent als schrijver – en als mens.” — Frauke Pauwels op MappaLibri, 7 mei 2024
“Een parel.” — Tomas Vanheste op De Lage Landen, 14 mei 2024
“In memoires zoekt Bart Moeyaert vrijheid in liefde en leven.” — Gerwin van der Werf in Trouw, 16 mei 2024
“Een ander leven is bovenal ook een autobiografie over een bevrijding. […] Het leesgenot knort uren.” —
“De manier waarop beschreven wordt hoe de draden van een leven langzaam in elkaar worden verstrengeld, maken van Moeyaerts relaas een beklijvend geheel.” — Jooris van Hulle in Kunsttijdschrift Vlaanderen, 21 mei 2024
“Hij slaagt erin om dingen onder woorden te brengen die ik niet gezegd krijg.” — Jacotte Brokken op VRTnws, 22 juli 2024
Bij Een ander leven heb ik op Spotify een playlist samengesteld met alle muziek die in het boek voorkomt, maar ook met nummers die de sfeer en het tijdsbeeld versterken.
Op dinsdag 9 april is in de reeks Privé-domein van uitgeverij De Arbeiderspers Een ander leven verschenen. Aan de hand van brieven, dagboekfragmenten, foto’s en herinneringen heb ik een beeld geschetst van de periode na mijn debuut in 1983 — mijn late coming of age (of hoe moeizaam de schrijver die ik ben is gaan samenvallen met de mens die ik ben). Ondertussen is het boek aan de vijfde druk toe.