In Rover, dronkeman volg je Ondine, een jong meisje dat naar verandering hunkert. Vijf bedrijven, vijf dagen uit Ondines leven. Elke dag gaat ze de deur uit, ‘om daarna terug te komen, en te zien of er niks veranderd is.’ (‘Want zelfs stenen veranderen’.) Haar moeder heeft haar vader het huis uit gezet, en dat had ze nooit mogen doen, zegt ze in de proloog. Er is geen man die zo goed kan hinkelen als haar vader. Er is geen andere vader op de hele wereld die zo goed is in diefje met verlos of zulke lange roversliedjes kent. Maar is die afwezige vader wel zo warmhartig als Ondine hem graag voorstelt?
Rover, dronkeman schreef ik in opdracht van Theater Luxemburg, Antwerpen. De première in Vlaanderen vond plaats op 5 januari 2001 in HetPaleis in Antwerpen. De Nederlandse première was op 21 januari 2001 in De Brakke Grond in Amsterdam, met Elke Dom (Ondine) en Chris Lomme (Moeder/Vrouw), in een regie van Arlette Van Overvelt. Voor het stuk componeerde Chris Carlier de muziek, die hij ook live uitvoerde. Het Roverslied uit de voorstelling kun je op deze site in het hoofdstuk podcast beluisteren.
De tekst van dit stuk is in 2018 opgenomen in We waren klaar, al mijn toneelwerk in één band, verschenen bij Bebuquin.